دامپزشکی

دانشی تجربی است که در خصوص شناخت،پیشگیری،ریشه کنی و درمان بیماری‌های

حیوانی اعم از بیماری‌های خاص حیوانی و یا بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان،

شیوه‌های کنترل و بازرسی بهداشتی مواد غذایی و فراورده‌های با منشأ حیوانی به

مطالعه می‌پردازد. دامپزشکان در همهٔ کشورها مسئول بهداشت دام می‌باشند تا بدین وسیله

بهداشت و رفاه دام اعم از جانوران خشکی زی، آبزی، انسان و اکوسیستم فراهم شود.

دامپزشکی دانشی کهن است و در ایران قدیم از دامپزشک به عنوان بیطار یاد می‌شده‌است. واژه انگلیسی (veterinary) برای اولین بار توسط توماس براون در سال ۱۶۴۶ به کار گرفته شد.

این علم با عبور انسان نخستین از حالت شکارچی به کشاورز متولد شد. هم‌زمان با رواج اهلی کردن حیوانات، دامپزشکی اهمیت بیشتری یافت. در لوح حمورابی (۲۲۰۰ سال قبل از میلاد) به ارزش کار فردی که به معالجه گاو وسایر حیوانات می‌پرداخته اشاره شده است. بعد از سقوط امپراطوری روم و تا حدود قرن سیزدهم میلادی، اسناد کلی راجع به دامپزشکی وجود دارد. در قرون وسطی اطلاعاتی در مورد دامپزشکی از هند و ایران وجود دارد. کلود بورگلا (۱۷۷۹ – ۱۷۰۲) مطالعات فراوانی بر روی اسب انجام داد و دائرةالمعارف جالبی راجع به آن به رشته تحریر درآورد.

مجموعه ی دلتا بزرگترین و گسترده ترین را در مجموعه ی خود جای داده است تا بتواند نیاز دانشجویان را تا حد امکان بر طرف کند