خانم ریچل لیند یک خانم خانه دار کدبانو بود
و همه کارهایش را به بهترین نحو انجام میداد و به پایان می رساند.
کلاسهای خیاطی را اداره می کرد و به پرپایی جلسات یکشنبه
هم کمک زیادی می کرد و بهترین عضو جامعه کمک
به کلیسا و دستیار هیئت مبلغان خارجی بود.

اما با وجود آن کارها خانم ریچل فرصت فراوانی داشت تا ساعت ها پشت پنجره آشپزخانه اش بنشیند در حال بافتن لحاف های پنبه ای،
با چشمان تیزبینش، به دقت جاده اصلی اونلی را که از میان گودالی که از پس شیب تپه قرمز رنگ می گذشت، زیر نظر بگیرد. اونلی شبه
جزیره کوچیک مثلثی شکل بود که از میان خلیج سن لارنس سر بر آورده و دو طرفش را آب فرا گرفته بود.
بنابراین هر کس می خواست وارد
آن شود یا از آن بیرون رود، باید از جاده تپه ای پایین می رفت و به این صورت در میدان دید
چشمان خطا ناپذیر خانم ریچل لیند قدم می گذاشت.