هدف اصلی از مطالعه مکانیک مهندسی پرورش قابلیت پیش بینی اثر نیرو و حرکت، و در عین حال تحقق بخشیدن به کارکردهای طراحی خلاق مهندسی است. این قابلیت صرفا با اطلاع از اصول فیزیکی و ریاضیاتی مکانیک حاصل نمی شود؛ توانایی تجسم پیکربندی های فیزیکی بر اساس مواد و مصالح حقیقی، قیدهای واقعی و محدودیت های عملی حاکم بر رفتار ماشین ها و سازه ها نیز ضروری است.

یکی از اهداف اصلی درس مکانیک کمک به دانشجو برای پرورش این توانایی تجسم است که نقشی بسیار مهم در فرمول بندی مسئله دارد. در حقیقت بنا کردن مدل ریاضی بامعنی، غالبا از حل آن مدل مهم تر است. هنگامی حداکثر پیشرفت حاصل می شود که این اصول و محدودیت های آنها، در زمینه کاربرد مهندسی فرا گرفته شوند.

در ارائه درس مکانیک، گرایش مکرر به استفاده از مسائل، عمدتا به عنوان محملی برای نشان دادن اصول نظری به جای پی ریزی اصول نظری برای حل مسئله، مشاهده می شود.